نمی دانم چه حکایتی است ... نمی دانم. اما حس کردن 22 بهمن از پشت شیشه ی تلویزیون خیلی سخت است... اینکه اشک هایت را روان کنی و بخواهی که حسش کنی... بخواه که بر دستان آن پیر پارسا بوسه بزنی و نتوانی... و اینکه یک سال قبل از تولد تو رفته است...بدجور سخت است و دیدن چشم هایی که نه می دانند چه می گویی و نه خواهند فهمید... دلم 22 بهمن 57 را می خواهد.
نوشته شده در پنج شنبه 89/11/21ساعت
2:10 عصر توسط مهربون خانوم نظرات ( ) |
| Design By : Pichak |
