به اندازه ی عمق تمام آسمانها از تو دورم عزیز و مهربانم نه...نه...بیشتر... باور کن خودم خودم را دور از تو برده ام. باور نمی کنی که این روزها چه احساس غربتی دارم دور از تو! دور از تویی که کمال مطلقی! این روزها چه بغض بزرگی هی قلقلکم می دهد این روزها دلم چقدر زود برمی خورد بش. این روزها چقدر چشمانم هوایی توست مهربان خدایم. آه... حرفی دیگر نیست برای گفتن! «اهدناالصراط المستقیم»
نوشته شده در سه شنبه 90/2/27ساعت
6:11 صبح توسط مهربون خانوم نظرات ( ) |
| Design By : Pichak |
